HK-04G-LZ-108
5A 250VAC Mini örrofi T125 5E4 fyrir heimilistæki
(Einkenni rekstrarins) | (Rekstrarbreyta) | (Skammstöfun) | (Einingar) | (Gildi) |
| (Laus staða) | FP | mm | 12,1±0,2 |
(Starfsstaða) | OP | mm | 11,5±0,5 | |
(Sleppandi staða) | RP | mm | 11,7±0,5 | |
(Heildarferðastaða) | TTP | mm | 10,5±0,3 | |
(Aðgerðarsveit) | OF | N | 1,0~3,5 | |
(Losandi kraftur) | RF | N | — | |
(Heildar ferðakraftur) | TTF | N | — | |
(Fyrir ferðalag) | PT | mm | 0,3~1,0 | |
(Yfirferð) | OT | mm | 0,2 (mín.) | |
(Hreyfingarmismunur) | MD | mm | 0,4 (Hámark) |
Tæknilegir eiginleikar rofa
(HLUTUR) | (Tæknileg breytu) | (Gildi) | |
1 | (Rafmagnsmat) | 5(2)A 250VAC | |
2 | (Snertiþol) | ≤50mΩ (upphafsgildi) | |
3 | (Einangrunarþol) | ≥100MΩ (500VDC) | |
4 | (Rafmagnsspenna) | (milli ótengdra skautanna) | 500V/0,5mA/60S |
|
| (milli tengiklemmanna og málmrammans) | 1500V/0,5mA/60S |
5 | (Rafmagnslíf) | ≥10000 hringrásir | |
6 | (Vélrænt líf) | ≥100000 hringrásir | |
7 | (Rekstrarhitastig) | -25~125℃ | |
8 | (Rekstrartíðni) | (rafmagns): 15hringrásir (Vélrænt): 60hringrásir | |
9 | (Titringsþolinn) | (Titringstíðni): 10 ~ 55 HZ; (Sveifluvídd): 1,5 mm; (Þrjár áttir): 1H | |
10 | (Lóðhæfni): (Meira en 80% af hlutanum sem er sökktur í loftið skal vera þakinn lóði) | (Lóðunarhitastig): 235 ± 5 ℃ (Dýfingartími): 2 ~ 3 sekúndur | |
11 | (Hitaþol lóðmálms) | (Dýfingarlóðun) :260 ± 5 ℃ 5 ± 1S (Handvirk lóðun): 300 ± 5 ℃ 2 ~ 3S | |
12 | (Öryggissamþykki) | UL, CSA, VDE, ENEC, CE | |
13 | (Prófunarskilyrði) | (Umhverfishitastig) : 20 ± 5 ℃ (Raki): 65 ± 5% RH (Loftþrýstingur): 86 ~ 106 kPa |
Mun örrofinn losa um truflunaruppsprettu?
Mun örrofinn losa um truflunaruppsprettu?
Örrofinn er lágstraums- og lágspennurofi í rafeindabúnaði og iðnaðarsjálfvirkum rafmagnsbúnaði. Vegna lágrar rekstrartíðni og tiltölulega lítils stýrisstraums veldur hann almennt ekki rafsegultruflunum og harmonískum truflunum.
Jafnvel þótt truflanir séu veikar, geta einangrunarspennir sem notaður er í stjórnrásinni og ýmsar síur sem settar eru upp í PLC, snertiskjám og öðrum íhlutum einnig dregið úr truflunum niður í sérstaklega lágt stig, sem er í grundvallaratriðum hverfandi.
Samkvæmt skilgreiningu á truflunum má sjá að merki er truflun vegna þess að það hefur skaðleg áhrif á kerfið. Annars er ekki hægt að kalla það truflun. Af þeim þáttum sem valda truflunum má sjá að með því að útrýma einhverjum af þessum þremur þáttum er hægt að koma í veg fyrir truflanir. Tækni gegn truflunum er þrír þættir rannsókna og vinnslu.
Tæki sem mynda truflunarmerki eru kallaðar truflunargjafar, svo sem spennubreytar, rofar, örbylgjuofnabúnaður, mótorar, þráðlausir símar, háspennulínur o.s.frv., sem geta myndað rafsegulmerki í loftinu. Að sjálfsögðu eru eldingar, sólin og geimgeislar allt truflunargjafar.
Suðaustur rafeindatækni
Myndun truflana felur í sér þrjá þætti: uppsprettu truflunar, sendingarleið og móttökuflutningsbylgju. Án neins þessara þriggja þátta verða engar truflanir.
Útbreiðsluleið vísar til útbreiðsluleiðar truflunarmerkisins. Rafsegulmerki berast í beinni línu í loftinu og útbreiðsla í gegnum rafsegulsvið kallast geislunarútbreiðsla; ferlið þegar rafsegulmerki berast inn í búnað í gegnum víra kallast leiðniútbreiðsla. Leið flutnings er aðalástæða útbreiðslu og alls staðar nálægðar truflana.
Stjórnborðið eða snertiskjárinn er móttökuberi, sem þýðir að ákveðin tenging í viðkomandi búnaði gleypir truflunarmerki og breytir þeim í rafmagnsbreytur sem hafa áhrif á kerfið. Móttökuberinn getur ekki skynjað truflunarmerkið eða veikt truflunarmerkið, þannig að hann verður ekki fyrir áhrifum af truflunum og truflunarvörnin batnar. Móttökuferli móttökuberans verður tenging og tengingunni má skipta í tvo gerðir: leiðandi tengingu og geislunartengingu. Leiðnitenging þýðir að rafsegulorka er tengd móttökuberanum í gegnum málmvíra eða kekkjótta frumefni (eins og þétta, spennubreyta o.s.frv.) í formi spennu eða straums. Geislunartenging þýðir að rafsegultruflanir eru tengdar móttökuberanum í formi rafsegulsviðs í gegnum geiminn.
Í vinnuumhverfi vélrænna kerfisins er fjöldi rafsegulmerkja, svo sem sveiflur í raforkukerfinu, ræsing og stöðvun háspennubúnaðar, rafsegulgeislun frá háspennubúnaði og rofum o.s.frv. Þegar þau framleiða rafsegulfræðilega örvun og truflanir í kerfinu munu þau oft trufla eðlilega virkni kerfisins, sem getur valdið óstöðugleika kerfisins og dregið úr nákvæmni kerfisins.
Af ofangreindu má sjá að örrofar framleiða almennt ekki rafsegultruflanir og harmonískar truflanir.